Voetbalwedstrijden die de wereld veranderden

Intrepretaties van Bill Shankly’s beroemde citaat – “Voetbal is geen kwestie van leven of dood, het is veel belangrijker dan dat” – variëren. Een is dat het spreekt over de wilde passie die het spel losmaakt, de neiging van zijn fans om alle rationaliteit voor 90 minuten op te schorten en te geloven – echt te geloven – er is veel meer op het spel dan 3 punten of een plaats in de volgende ronde. Maar hier is het echt mooie ding over het spel. Soms is het waar. Voetbal is echt een kwestie van leven of dood, het verschil tussen vrede of oorlog, onderdeel van een vork in de weg van de menselijke geschiedenis. Soms heeft voetbal de wereld veranderd. Hier herinneren wij drie dergelijke gelegenheden. 

Turkije v.s. Armenie, 2009

Bijna een eeuw was voorbij gegaan sinds de Ottomaanse troepen in de regio van een miljoen Armeniërs tijdens de Eerste Wereldoorlog (vermoedelijk) massamoord pleegden. Met nog steeds spanning tussen beide landen, was het een voetbalwedstrijd die uiteindelijk de twee naties bij elkaar bracht om hun verschillen te verzoenen.

Op uitnodiging van de Armeense president zaten de twee staatshoofden naast elkaar, als hun landen op het veld kwamen in een anders betekenisloze WK-kwalificatie. Een vredesafspraak werd besproken en aan de horizon werden witte duiven in het stadion vrijgegeven. Dagen later werd een akkoord getekend.

Ivoorkust v.s. Soedan, 2005

Didier Drogba was in zijn tijd in Engeland een opvallende figuur, waardoor hij veel concurrerende fans met zijn duiken en vals spel irriteerde, terwijl hij de Chelsea geliefd was met zijn schitterende doelpunten. Maar in zijn eigen Ivoorkust, representeerde de aanvaller iets heel anders: vrede.

In de nasleep de overwinning op Soedan (3-1), die hun kwalificatie tot het wereldkampioenschap van 2006 verzekerde, viel Drogba op zijn knieën in de kleedkamer van de Ivoorkust, deed zijn voetbalshirt uit en hield een televisiespeech aan de landen die die meededen aan de burgeroorlog om hun wapens neer te leggen en de oorlog te eindigen. 

Vredesgesprekken zijn hervat en in 2007 speelden de Witte Olifanten een wedstrijd in de vroegere rebellengebied.

West-Duitsland v.s. Hongarije, 1954

Het einde van de Tweede Wereldoorlog en de splitsing van Duitsland hadden de nationale trots in scherven gelaten, met de staat nog steeds worstelt door na-oorlogse depressie.

Ondanks alles,  heeft het West-Duitse team zich gekwalificeerd voor de 1WK finale van 1954 in Zwitserland, waar ze de formidabele ‘Mighty Magyars’ van Hongarije onder ogen zouden moeten zien, een kant die ongeslagen was in 32 wedstrijden – waaronder een 8-3 overwinning op het zelfde West-Duitsland in de kwalificatie rondes.

In misschien wel de grootste domper in de geschiedenis van een WK-finale, wist West-Duitsland twee doelpunten te maken, terwij ze 0-2 achter stonden, en vervolgens ook nog de winnende te maken.

Voetbal had de nationale trots op de staat gerestaureerd (het was de eerste keer sinds voor de Tweede Wereldoorlog, dat de Duitse volkslied werd gespeeld op een wereldwijd sportevenement).